MICHA OVER A TALE OF TWO CITIES VAN CHARLES DICKENS BIJ HET ROB SCHOLTE MUSEUM

DOE IETS AAN JE CULTURELE ONTWIKKELING EN VOLG DE LITTERAIRE SERIE VAN MICHA OP DE SITE VAN HET ROB SCHOLTE MUSEUM!

Kort, nadat de markies van de ‘elite’ in de koets zijn twee goudstukken werpt naar het ‘volk’ na een kind te hebben doodgereden, breekt de Franse revolutie uit. Duizenden decadente aristocraten van het ‘ancien regime,’ die het volk drie eeuwen lang hebben leeg geplunderd, gekleineerd en verkracht belanden onder de guillotine, die speciaal voor deze revolutie werd uitgevonden. Het doodrijden van het kind uit de scene hierboven slaat een directe en onmiskenbare brug naar het Nederland van nu. Net als het Frankrijk onder Lodewijk XVI zucht immers ook Nederland in 2017 onder een regime van elitaire plunderaars en arrogante pedofielen, die het verkrachten van het volk en het vermoorden van kinderen tot hun hoogste politieke ideaal hebben verheven. LEES HET HELE VERHAAL OP DE SITE VAN HET ROB SCHOLTE MUSEUM

2 Replies to “MICHA OVER A TALE OF TWO CITIES VAN CHARLES DICKENS BIJ HET ROB SCHOLTE MUSEUM”

  1. Hier het typische ‘Psychopaths turn tables around, making YOU the culprit’. Deze ANTI-menselijke ‘dead inside’ lege hulzen zijn op zichzelf reeds extreem shockerend/traumatiserend, laat staan als ze -mede afhankelijk van hun sekse en karaktereigenschappen e.d.- met hun krankzinnige projecten in de weer zijn:

    ———————–
    It is clear, also, that Miss Beadnell accused
    Dickens of having confided inviolable secrets
    to Miss Leigh, while she herself seems to have
    been the offender in this respect. In his own
    defence he wrote : ” I never by word or deed,
    in the slightest manner, directly or by impli-
    cation, made in any way a confidante of Mary
    Anne Leigh. . . . Her duplicity and disgusting
    falsehood, however, renders it quite unneces-
    sary to conceal the part she has acted, and I
    therefore have now no hesitation in saying that
    she, quite unasked, volunteered the information
    [to friends] that YOU had made her a confidante
    of all that had ever passed between us without
    reserve. In proof of which assertion she not
    only detailed facts which I undoubtedly thought
    she could have heard from none but yourself,
    but she also communicated many things which
    certainly never occurred at all.”

  2. Het grote drama én stuwende kracht achter de werken van mijn geestelijke vriend en (ver, maar zeer nabij aanvoelend) familielid Dickens, is zijn gebroken hart wegens Maria Beadnell.
    De ook moreel magnifiek hoogbegaafde Charles Dickens stuit hier op jeugdige leeftijd, op het hem volkomen vreemde van een door lage begeerten gedreven, moreel achterlijke zoniet debiele = in de wereld redelijk succesvolle horkerige bankiersfamilie, waarvan Maria nu eenmaal de dochter is. In feite opent zich hier een dodelijk onoverbrugbare eeuwige scheiding als tussen hemel en hel, waarvan Dickens hier in het tijdelijke alléén het trauma/de gruwelijke smart levenslang moet meedragen, waarbij echter aannemelijk is, dat dit in het eeuwige omgekeerd zal zijn.

    ‘Vobis donatum est, non solum ut in eum credatis, sed etiam ut pro eo patiamini’

Geef een reactie