HIERONDER HET BEGIN VAN EEN EMAIL VESTUURD AAN DE LEDEN VAN ON * WEBSITE ON: DE MENSEN * ONDERTUSSEN IN HET VK: BORIS REKENT AF MET BBC NA CRIMINELE EN CORRUPTE DEEP STATE/BREXIT-VERSLAGGEVING * MSM IN DE VS LIGT AL TE ROTTEN IN HUN GRAVEN
ON! is de 50.000 leden grens nu ruim gepasseerd! We worden een omroep!
Zeer gewaardeerde leden van omroep Ongehoord Nederland,
Ook aan de keukentafel waar het Team ON! bijeenkwam de afgelopen weken, branden nu de lichtjes van de kerstboom. Jawel, bij ON! spreken we nog gewoon van kerstmis, niet van ‘lichtfeest’ omdat de ‘andersgelovigen’ in dit land wel eens ‘gekwetst’ zouden kunnen raken. Kersttijd dus. Dan blik je terug. En vooruit. Eerst terug. Een beetje terug maar. Namelijk tot 16 september dit jaar. Het begon zoals simpele verhaaltjes beginnen. Twee journalisten, Arnold Karskens en Joost Niemöller, zaten aan een tafeltje in een café aan het Amsterdamse IJ, recht tegenover station CS. Net in Noord dus, en niet in de grachtengordel. De twee hadden elkaar al een jaartje niet gezien en er was dus een hoop bij te kletsen. Over collega’s, uitgevers, kranten en meer van dat. Daarbij aten ze een uitsmijter met ei, geen ham of kaas erbij. Ineens kromde Arnold zijn rug, richtte zich rechtstreeks tot Joost, en zei: ‘We gaan een omroep beginnen. Jij en ik.’ Joost antwoordde: ‘Waarom niet eigenlijk.’ Zo simpel was het. Er was geen sprake van een organisatie. Er waren geen vergaderingen. Er was geen doelgroepenonderzoek. Er was geen zak met geld. Er was niet eens een plan. Het was gewoon een idee van twee journalisten in een café. Arnold voegde hier nog aan toe: ‘Als we het nu niet proberen, dan krijgen we er later altijd spijt van.’ Kon je een betere reden verzinnen?
Ik heb net de website van ON bekeken en de minister heeft vlak voor de eindstreep de peildatum veranderd. Dus ON is voor minstens een jaar uitgeschakeld. Wat een vies schorem daar in Den Haag!
Arnold is meer anti-Trump/Bolsonaro dan je denkt Kat..;
“Ik ben best trots op Tanja. Ze heeft de oorlog en de jungle overleefd en droeg haar steentje bij aan de strijd tegen de ongelijkheid in het land. Haar bekentenis over een bomaanslag waarbij een kind om het leven kwam? Dat schreef een Colombiaanse journalist, maar volgens haarzelf was ze er niet bij betrokken. De FARC biedt nu excuses aan waardoor de wonden in de samenleving kunnen helen. Ik heb altijd begrip gehad voor guerrillabewegingen in Latijns-Amerika omdat ik de tegenstelling arm-rijk zag. Daarom begrijp ik dat Tanja zich aansloot bij de FARC. Volgens mij is haar rechtvaardigheidsgevoel oprecht. Ze heeft een realistische kijk op de zaken, constateerde ik tijdens mijn interview met haar, vorig jaar in Cuba. Ze lijkt me de ideale voorlichter voor de FARC als politieke partij. Tanja kent de beweging, is te vertrouwen en spreekt haar talen.” KORTOM IK ZOU D’R DOEN!