DE FAKE NEWS-HOAX MAG NIET WORDEN VERPEST DOOR FEITEN, WAARHEID EN ‘LASTIGE’ OPENBARE ZITTINGEN EN DAAROM WEIGERT DE RAAD VOOR DE JOURNALISTIEK ONZE KLACHT TEGEN EENVANDAAG WEGENS HET DEMONISEREN VAN ‘COMPLOTDENKERS’ TE BEHANDELEN * VOOR BACKGROUNDS ZOEK OP FENNEMA
Geachte mevrouw Koene,
Van mijn cliënt Micha Kat begreep ik dat hij enkele maanden geleden bij uw Raad een klacht heeft ingediend tegen EenVandaag inzake een serie reportages over ‘complotdenkers’. Naast cliënt hebben destijds nog bijna 50 gedupeerden de klacht ingediend. Van cliënt begreep ik dat nooit eerder in de geschiedenis van uw Raad zoveel mensen tegen een publicatie in het geweer zijn gekomen.
Van cliënt begrijp ik dat Uw Raad de klacht weigert te behandelen. Naar de overtuiging van cliënt is dat evident onrechtmatig. De klacht is op de door juiste wijze ingediend en vervolgens doorgestuurd naar de redactie van Eenvandaag. Die redactie heeft vervolgens afwijzend op de klacht gereageerd en u heeft de zaak verder laten rusten. Cliënt heeft uw Raad vervolgens gevraagd of er omstandigheden bestaan die een verdere behandeling in de weg staan, maar daarop heeft uw Raad niet willen reageren. Cliënt gaat er derhalve vanuit dat deze omstandigheden er niet zijn.
Op de website van uw Raad is te lezen hoe klachten worden behandeld, zie het onderstaande citaat, afkomstig van de website:
De klager krijgt bericht als het secretariaat de klacht heeft ontvangen.
Een kopie van de klacht wordt direct naar degene gestuurd tegen wie de klacht is gericht. Die wordt gevraagd om daar binnen drie weken op te reageren. De klager ontvangt een exemplaar van die reactie.
Tegelijkertijd wordt aan de betrokkenen meegedeeld op welke dag de Raad voor de Journalistiek de klacht zal behandelen.
Meestal heeft de Raad ter voorbereiding van de zitting (de mondelinge behandeling) al wel genoeg aan de klacht en de schriftelijke reactie van het betrokken medium en/of de journalist. Beide partijen worden voor de zitting uitgenodigd, maar er is geen verschijningsplicht.
Het kan ook voorkomen dat de Raad al op grond van de stukken (klacht en schriftelijke reactie) tot een oordeel kan komen. Een mondelinge behandeling kan dan achterwege blijven.
Wat mij opvalt is dat een klacht na indiening daarvan direct wordt doorgestuurd aan degene tegen wie de klacht is verricht. Nadat deze heeft gereageerd, hetgeen in het onderhavige geval heeft plaatsgevonden op 30 augustus 2016, wordt een exemplaar van de reactie aan klager gestuurd en wordt tegelijkertijd aan de betrokkenen meegedeeld op welke dag de Raad de klacht zal behandelen. De Raad lijkt in dit geval dus te handelen in strijd met de eigen regels voor de afhandeling van klachten en dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Cliënt acht het van het grootste belang dat de klacht verder wordt behandeld op een zitting. Ik verzoek en – voorzover nodig – sommeer u om mij binnen een week na vandaag toe te zeggen dat uw Raad deze klacht van rond de 50 gedupeerde burgers zal behandelen op een openbare zitting en mij meteen ook de datum van die zitting mee te delen. Indien u binnen de gestelde termijn niet of afwijzend reageert, zullen cliënt en ik ons beraden over te nemen gerechtelijke stappen teneinde de klachten alsnog op zitting behandeld te krijgen. Ik hoop dat u het niet zover zult laten komen.
En wederom een kansloze actie. Dat er meer mensen hebben geklaagd (hoe onzinnig ook) is volstrekt irrelevant. Jij, Micha, kan alleen je eigen zogenaamde belangen laten behartigen door “jouw” advocaat.
De volgende volstrekt kansloze onderneming.
Betaal jij, Micha, trouwens die advocaat of de Nederlandse (ik dus!) belastingbetaler?
Heel goed om in dit geval door te zetten, iedereen die geklaagd heeft werd afgewezen met hetzelfde zeer standaard klinkende argument: niet rechtstreeks belanghebbend. Dat komt erop neer dat niemand ooit een klacht kan indienen, als hij of zij deel uitmaakt van een specifieke groep mensen die zich niet heeft georganiseerd in een stichting, instituut etc. Dus als ik Duitser ben, en er wordt een zeer negatief programma over Duitsers gemaakt, mag ik niet klagen, want ik ben dan niet rechtstreeks belanghebbend. Wilders is er vandaag nog om veroordeeld, maar de Raad voor de Journalistiek mag ongestraft een hele groep mensen wegzetten! Wat als het programma over Marokkanen was gegaan. Had ik als Marokkaan ook mooi achter het net gevist, niet rechtstreeks belanghebbend.
Die zogenaamde klacht van Kat is natuurlijk weer je reinste flauwekul. Het staat welk medium ook vrij om een reportage over een bepaald onderwerp te maken en daar bepaalde mensen bij te zoeken om te interviewen. Het staat ook ieder medium vrij om een mening te verkondigen. Kat doet zelf niks anders.
Maar waar dit echt over gaat is de ego van Kat. Die weer eens op zijn teentjes is getrapt dat ze hem niet hebben geïnterviewd. Iedere oproep van Kat is ter meerdere eer en glorie van hemzelf. Zoals ook elk stukje hier tegenwoordig over Kat zelf gaat. En als het al eens een keer over iets anders gaat, weet Kat de aandacht al na drie regels weer op zichzelf te vestigen.